“Dünyaya Bir Kez Daha Gelsem Yine İtfaiyeci Olurdum”
İtfaiye Haftası’nda emekli itfaiyeciler genç meslektaşları ile buluştu. Şu an 94 yaşında olan Mehmet Çöpten ile 78 yaşındaki Muhlis Felek, itfaiyeciliğin en kutsal mesleklerden biri olduğunu ve dünyaya bir sefer daha gelseler tekrar itfaiyeci olmak istediklerini söyledi.İzmir Büyükşehir Belediyesi itfaiye teşkilatında uzun yıllar çalıştıktan sonra emekli olan Mehmet Çöpten ve Muhlis Felek, İtfaiye Haftası nedeniyle meslektaşlarıyla buluştu. Yıllarını bu mesleğe veren, tehlikeli olduğu kadar ağır ve güç günler geçiren ateş savaşçılarının gönlü hala bu meslek için atıyor. 40 yılı aşkın bir mühlet itfaiyeci olarak ter döken her iki ismin buluştuğu ortak nokta ise bu mesleği her şeyden çok sevmeleri. O nedenle dünyaya bir kere daha gelseler, yeniden itfaiyeci olmak istediklerini söylüyor.“Biz herkesten dua alırdık”Mesleğini 45 yıl boyunca sürdüren 94 yaşındaki Mehmet Çöpten, o günleri hala net formda hatırlıyor. 1954 yılında birinci defa itfaiyede işe başladığında evvel bulaşık yıkadığını, aşçı yardımcılığı yaptığını, yemek dağıttığını söyleyen Mehmet Çöpten, bir yandan bunları yaparken öbür yandan ise kenti öğrendiğini belirtti. İtfaiyecilik mesleğine sevgisini “Dünyaya bir sefer daha gelsem yeniden itfaiyeci olurdum” kelamları ile anlatan Çöpten, “Dua alan bir meslek. Biz çalışırken herkesten dua alırdık. Bir yangına gidip meskeni, iş yerini söndürene kadar kimseyi oraya sokmazdık. Yangını denetim altına aldıktan sonra konut sahibini içeri alır eşyalarının tam olup olmadığına bakmalarını isterdik. Beşerler bizim çalışmalarımızdan sonra çikolata alıp teşekkür etmeye gelirdi” dedi.“Bu mesleği çok sevdim”Çok ağır çalıştıkları için ikiz çocuklarının doğumuna yetişemediğini bunun da kendisini çok üzdüğünü vurgulayan Çöpten, şunları söyledi: “Kentin güvenliği elbette çok kıymetli. Biz de kritik bir yerde çalışıyoruz. O vakit bir şey diyemedim ancak içim yanmıştı. O eziyetleri çektim ama bu mesleği çok sevdim. İtfaiyecilik dua alan bir meslek. Beşerler bize ‘Allah sizi kazadan beladan korusun’ diyor. Bu da sizi zenginleştiriyor.”“Aklımda itfaiyede çalışmak yoktu”İzmir İtfaiyesi’ne 1968 yılında giren Muhlis Felek ise tam 41 yıl 9 ay kurum çatısı altında ter döktü. 78 yaşındaki Muhlis Felek işe başladığı 2 Nisan 1968 tarihini yıllar geçse de hiç unutmadı. Bu tarihin hayatının dönüm noktası olduğunu söyleyen Felek, itfaiye teşkilatı ile yollarının kesişmesini şu sözlerle anlattı: “İzmir’de askerlik yapıyordum. Askerlik bitince birkaç ay inşaatlarda çalışıp memleketim Kars’a dönecektim. Bir yakınım itfaiyede eleman alımı olduğunu söyledi. Fakat ben memleketime dönme niyetindeydim. Yakınlarım ısrar edince geldim itfaiyeye, dilekçe verdim. Bir hafta sonra imtihana girmem için gelmem gerektiğini söylediler. Geldim, yaklaşık 60 kişi imtihana girdik. İmtihandan bir hafta sonra gelip kazananların listesine baktık. Listede ben de vardım. Tüm süreçleri tamamladıktan sonra iş başı yaptım. 41 yıl, 9 ay hizmet verdik. Çok huzurlu, çok memnun bir çalışma ortamım oldu.”“Hiçbir mesleğe benzemiyor”Önce çavuş sonra takımlı amirlik vazifelerini üstlenen Felek, “Hiç aklında yokken itfaiyeciliğe başladım ve çok sevdim. Bu işi çok sevdim. Sel baskını, sarsıntı, yangın… Rastgele bir misyona gittiğimizde çalışma tamamlandığında beşerler ‘Allah razı olsun sizden. Siz alnından öpülesi insanlarsınız. Çok iyisiniz’ derlerdi. İtfaiyeciler daima bu türlü dua alıyor. Bizi kurtardınız, canımızı kurtardınız’ diyorlar. Biz de çok insanı kurtardık. 1995 yılında yaşanan sel felaketini hiç unutamıyorum. Bir vazifeye gittiğimiz vakit can kurtarmaya odaklanıyorsun. Sel baskınlarında insanları sırtımıza alıp çıkarıyorduk. Çok kutsal bir misyon. Hiçbir mesleğe benzemiyor. Hayat kurtarıyorsun. Dünyaya bir kere daha gelsem, yeniden itfaiyeci olurdum. İtfaiye teşkilatı dualı bir ocak. Kutsal bir ocak. Muhakkak hiçbir mesleğe benzemiyor” dedi. Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı